Είναι αλήθεια ότι φαινομενικά λίγη σχέση μπορεί να έχει το ωροσκόπιο με μια έκθεση διεθνούς οργανισμού που προσπαθεί να προγνώσει, να ερμηνεύσει, να περιγράψει μια κατάσταση. Ποιος μπορεί να μιλήσει τότε για γεγονότα, συμβάντα, πράξεις που ξεπερνούν το εδώ και το τώρα, που έτσι καθίστανται, που μένουν εδώ και δεν φεύγουν, δεν γυρίζουν, δεν αλλάζουν με τίποτα, αλλά χάνονται;
Περισσότερα...
Για άλλη μια φορά παρατηρείται μια παραποίηση εκ μέρους των ελληνικών ΜΜΕ, ειδικότερα όσων συμβαίνουν εκτός των τειχών. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμαστε στην πρόσφατη εκδήλωση του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD για την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου, παρόντος του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και επικεφαλής του ψηφοδελτίου των ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών Martin Schulz και του προέδρου του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και αντικαγκελάριου Sigmar Gabriel Στα ελληνικά ρεπορτάζ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην τοποθέτηση του Gabriel απέναντι στην Ελλάδα και ειδικότερα στην άποψη του ότι «η διαχείριση της κρίσης δεν είναι τόσο άσχημη, όσο φαίνεται και ότι η Χριστιανοδημοκρατία «δεν είναι κατ΄ αρχήν εναντίον μιας συντονισμένης ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής». ( Νίκος Χειλάς http://www.tovima.gr/world/article/?aid=563659)
Περισσότερα...
Δυστυχώς στην χώρα μας ο λόγος περί κεντροαριστεράς εν γένει διεξάγεται γενικά και αόριστα χωρίς συγκροτημένη ιστορική αναφορά και χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο αφήγησης. Όσοι επιχειρούν να ανασυγκροτήσουν την κεντροαριστερά σήμερα αναφέρονται θεωρητικά και θυμικά περισσότερο στην ιστορική παράδοση του κέντρου η οποία εκφράστηκε στην Ελλάδα από την Ένωση Κέντρου.
Περισσότερα...
Παγκόσμια διακήρυξη κατά της συστηματικής παρακολούθησης του Internet από μυστικές υπηρεσίες, όπως η αμερικανική NSA. Τη διακήρυξη υπογράφουν 520 διακεκριμένοι συγγραφείς από 81 χώρες, μεταξύ των οποίων και πέντε κάτοχοι ΝΟΜΠΕΛ Λογοτεχνίας. Οι υπογράφοντες ζητούν: Κάθε πολίτης να έχει το δικαίωμα να συναποφασίζει, σε ποιό βαθμό θα επιτρέπεται να συγκεντρώνονται, να αποθηκεύονται και να αξιολογούνται προσωπικά του δεδομένα. Υπενθυμίζουν ότι το τεκμήριο της αθωότητας αποτελεί την μεγαλύτερη κατάκτηση του πολιτισμού μας και καλούν τα Ηνωμένα Έθνη να προχωρήσουν στην υπογραφή «Διεθνούς Σύμβασης των ψηφιακών Δικαιωμάτων».
Περισσότερα...
-Από το Θ. Παξινό ψυχολόγο MSc του Κέντρου Ημέρας για ασυνόδευτους ανήλικους της Praksis στην Πάτρα (Drop-In Centre)
Η καθημερινότητα κραυγάζει ότι τα δικαιώματα των παιδιών παραβιάζονται και εμείς κωφεύουμε με «ενήλικη μαεστρία» μετατρέποντας τα αυτονόητα Δικαιώματα των Παιδιών σε «παιδικά δικαιώματα», απαξιώνοντας τα δηλαδή και γιατί όχι εκμηδενίζοντας τα. Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών είναι πάντοτε μια καλή ευκαιρία να χαμηλώσουμε λίγο περισσότερο το «ενήλικο βλέμμα» μας και να κοιτάξουμε με περισσότερο ενδιαφέρον και ευαισθησία τους ανήλικους συνανθρώπους μας, τα παιδιά, των οποίων τα δικαιώματα καθημερινά αμφισβητούνται και καταπατώνται. Επιπρόσθετα, είναι μια καλή ευκαιρία να μην αρκεστούμε στις ευρύτερες ανθρωπιστικές μας ιδέες και ευαισθησίες εκφράζοντας τον προβληματισμό μας γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα και την αμέριστη συμπαράσταση μας -απλά και ανώδυνα. Αντιθέτως, ο καθένας προσωπικά μπορεί να συνειδητοποιήσει και να αναγνωρίσει τις ευθύνες του, την άγνοια ή και την αδιαφορία του αναφορικά στην καταστρατήγηση των αυτονόητων δικαιωμάτων των παιδιών.
Η οικονομική κρίση απέδειξε ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν απέτυχε πολιτικά αλλά οικονομικά με την έννοια ότι δεν απέφερε τα αναμενόμενα οικονομικά αποτελέσματα. Πολιτικά εντούτοις η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία συμπαρέσυρε τις προοδευτικές αφηγήσεις και ειδικότερα την σοσιαλδημοκρατική σε μια κοινή πορεία παρακμής.. Η σοσιαλδημοκρατική πρόταση εξουσίας αφομοιώθηκε λιγότερο ή περισσότερο από πολιτικά συστήματα που κυριαρχούνται από οικονομικά λόμπι ένα φαινόμενο που εύστοχα προσδιορίστηκε από τον Colin Crouch ως μεταδημοκρατία. Ακριβώς επειδή η οικονομία απέκτησε δεσπόζουσα θέση έναντι της πολιτικής , βιώσαμε το φαινόμενο του "Lemon Socialism " με την συναίνεση και συμμετοχή της σοσιαλδημοκρατίας . Ο όρος Lemon Socialism ( ψευτοσοσιαλισμός) αναφέρεται υποτιμητικά σε κυβερνήσεις που δήθεν στο όνομα της οικονομικής σταθερότητας, στηρίζουν τον ιδιωτικό τομέα και εκείνες τις εταιρείες που απειλούνται από μια επικείμενη κατάρρευση.
Περισσότερα...
Η Ευρώπη βυθίζεται σε μία περίοδο παρατεταμένης και έντονης φτώχειας, τεράστιας ανεργίας, κοινωνικού αποκλεισμού, μεγαλύτερης ανισότητας και συλλογικής απόγνωσης, ως αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας που υιοθετούνται ως... απάντηση στην κρίση χρέους που πλήττει την Ευρωζώνη τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αναφέρει σε εκτενή έκθεση που δημοσίευσε την Πέμπτη ο Ερυθρός Σταυρός.
«Την ώρα που άλλες ήπειροι επιτυχημένα μειώνουν τη φτώχεια, η Ευρώπη την αυξάνει» τονίζει η 68 σελίδων έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου.
1. Εδώ και χρόνια οι πολίτες ζούμε τη ΒΙΑ παντού, στους δρόμους, στις πλατείες, στα λιμάνια, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες... Ζούμε τους ξυλοδαρμούς, τους εμπρησμούς, τις καταστροφές περιουσιών, τις καταλήψεις, τους προπηλακισμούς πολιτικών, καθηγητών ανώτατων σχολών, καλλιτεχνών ή άλλων μη αρεστών σε κάποιους, την παρεμπόδιση της ελεύθερης έκφρασης, ακόμα και την απώλεια της ζωής συνανθρώπων μας...
Περισσότερα...
Μια μέρα εκεί που διάβαζα σκυμμένος στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, μια κοπέλα με ζύγωσε κι έγειρε από πάνω μου. Κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλίο κι είχε βάλει το χέρι της κάτω από τη φωτογραφία ενός αντρός που 'χε το βιβλίο, για να κρύψει τ' όνομά του, και με κοίταζε με κατάπληξη.
-Ποιος είναι αυτός; με ρώτησε δείχνοντάς μου την εικόνα. Σήκωσα τους ώμους: -Πώς θέλετε να ξέρω; Είπα.
-Μα είστε εσείς, έκαμε η κοπέλα, εσείς, απαράλλαχτος. Κοιτάχτε το μέτωπο, τα πυκνά φρύδια, τα βαθουλά μάτια. Μονάχα που αυτός είχε χοντρά κρεμαστά μουστάκια, κι εσείς δεν έχετε.
Οι οικονομικές κρίσεις τεκμαίρονται σχεδόν πάντοτε σε συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο και αντίστροφα τροφοδοτούν με σοβαρές επιπτώσεις το αντίστοιχο πολιτικό σύστημα. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο οι οικονομικές κρίσεις είναι συζευγμένες με πολιτικές κρίσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αλληλεπίδρασης μεταξύ του πολιτικού και οικονομικού συστήματος υπήρξε η αποτυχία του εγχειρήματος της "Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στα χρόνια μετά τη Μεγάλη Ύφεση του 1929.
Περισσότερα...