Ένα ματς μπορεί να χαθεί και με αυτογκόλ
Όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές το 2004, από τον επί εφτά χρόνια στην αντιπολίτευση εν αναμονή πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, το ελάχιστο που θα ανέμενε κανείς, ως δείγμα διαφορετικού μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας, ήταν έστω ένα πρόγραμμα δράσης για τις 100 πρώτες ημέρες άσκησης της εξουσίας. Αντί αυτού μας προέκυψαν αφορισμοί τύπου «Μπαϊρακτάρη» και νουθεσίες για «σεμνότητα και ταπεινότητα».
Στη συνέχεια ήρθε η πολυσυζητημένη απογραφή, που οδήγησε στην επιτήρηση, το φιάσκο με το «βασικό μέτοχο» και η «εκπαρθένευση» της σεμνότητας και της ταπεινοφροσύνης.
Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση, με νωπή ακόμη στο εκλογικό σώμα τη γεύση της 20αετούς της διακυβέρνησης, δεν φαίνεται να έχει βρει το δρόμο της. Η εσωκομματικές έριδες, τα κατάλοιπα αλαζονείας και καθεστωτικής νοοτροπίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ από την περίοδο της παντοδυναμίας τους, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν εμπνέουν αξιοπιστία στο εκλογικό σώμα.
Ένα ματς, όμως μπορεί να χαθεί με αυτογκόλ, ακόμη και αν ο αντίπαλος δεν μπορεί να σκοράρει.
Στη συνέχεια ήρθε η πολυσυζητημένη απογραφή, που οδήγησε στην επιτήρηση, το φιάσκο με το «βασικό μέτοχο» και η «εκπαρθένευση» της σεμνότητας και της ταπεινοφροσύνης.
Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση, με νωπή ακόμη στο εκλογικό σώμα τη γεύση της 20αετούς της διακυβέρνησης, δεν φαίνεται να έχει βρει το δρόμο της. Η εσωκομματικές έριδες, τα κατάλοιπα αλαζονείας και καθεστωτικής νοοτροπίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ από την περίοδο της παντοδυναμίας τους, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν εμπνέουν αξιοπιστία στο εκλογικό σώμα.
Ένα ματς, όμως μπορεί να χαθεί με αυτογκόλ, ακόμη και αν ο αντίπαλος δεν μπορεί να σκοράρει.
