... και ο πρωθυπουργός στον κόσμο του!

Απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση του Αλαβάνου στη Βουλή, ο Κώστας Καραμανλής επανέλαβε τις γνωστές κενές περιεχομένου φραστικές του κορώνες, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη και των πλέον αφελών.
Κοντά τέσσερα χρόνια στην πρωθυπουργία, δείχνει να μην έχει ακόμη συνειδητοποιήσει, ότι για όσα πρωτάκουστα συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο, με πρωταγωνιστές στενούς του συνεργάτες, αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο ίδιος. Εκείνος τους επέλεξε, τους εκχώρησε υπερεξουσίες και αρμοδιότητες, τις οποίες άσκησαν και ασκούν στο όνομά του και για λογαριασμό του.
Αποτελεί πια κοινή συνείδηση, ότι το Μαξίμου είναι εκκoλαπτήριο σκανδάλων και όταν αυτά, από δικούς τους αδέξιους χειρισμούς, αποκαλύπτονται, μετατρέπεται σε μηχανισμό συγκάλυψής τους.
Καθόλου δεν είναι τυχαίο ότι οι πρωταγωνιστές όλων των μεγάλων πολιτικών σκανδάλων που έχουν αποκαλυφθεί μετά το 2004, είχαν ιδιαίτερους δεσμούς με τον ίδιο τον πρωθυπουργό και το άμεσο περιβάλλον του.
Σε καμία περίπτωση ως «υπεύθυνος πρωθυπουργός» δεν ανέλαβε τις πολιτικές του ευθύνες. Απεκδυόταν πάσης ευθύνης, επαναλαμβάνοντας κάθε φορά το τετριμμένο:
« Η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη, στην οποία η κυβέρνηση έχει απόλυτη εμπιστοσύνη».
Και πώς να μην εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη, όταν επιλέγει την ηγεσία της και μεθοδεύει την εκλογή προϊσταμένων στις Εισαγγελίες και τα Δικαστήρια με μοναδικά κριτήρια την οσφυοκαμψία και την κομματική νομιμοφροσύνη;
Δεν είναι τυχαίο, ότι όλες αυτές οι υποθέσεις, μετά από επιτηδευμένες δικονομικές διαδικασίες και νομικές ακροβασίες καταλήγουν στο Αρχείο.
Ποτέ άλλοτε η δικαιοσύνη δεν χειραγωγήθηκε και δεν χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το βαθμό από την εκτελεστική εξουσία.
Ο Κώστας Καραμανλής δείχνει να μην έχει αντιληφθεί ακόμη, ότι για να κυβερνηθεί μια χώρα δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, όταν μάλιστα ακόμη και αυτές προβάλλονται για επικοινωνιακή κατανάλωση.
Τώρα είναι πλέον αργά. Είναι πια σαφές, ότι ο Καραμανλής γράφει τον επίλογο της άδοξης πολιτικής του καριέρας.