Και να ήταν μόνο τα Ζωνιανά!
Εδώ και δεκαετίες όλοι γνώριζαν, ότι την περιοχή του Μυλοποτάμου εξουσίαζε η μαφία, την οποία ενεθάρρυνε, εξέθρεψε και θέριεψε η ατιμωρησία. Η δράση της επεκτάθηκε όχι μόνο σ΄ όλη την Κρήτη, αλλά και εκτός αυτής. Η γκάμα των δραστηριοτήτων της μεγάλη: Καλλιέργεια και εμπορία χασίς, εισαγωγή και διακίνηση κοκαϊνης και ηρωϊνης, εμπόριο όπλων, εμπόριο λευκής σάρκας και προστασία.
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί, επίορκοι δικαστές και πολιτικοί παράγοντες, προστάτευαν και διευκόλυναν τους μαφιόζους.
Όλοι γνώριζαν, μα κανένας δεν μιλούσε. Ο τρόμος έκλεινε τα στόματα. Κάποιοι που βρήκαν τη δύναμη να κάνουν καταγγελίες στις αρχές, δοκίμασαν την οργή των μαφιόζων. Αντί οι αρχές να ερευνήσουν και να προωθήσουν τις καταγγελίες τους, ενημέρωναν τους μαφιόζους.
Το σύστημα δούλευε καλά. Υπερβολικά πολλά τα μαύρα χρήματα και όλοι είχαν το μερτικό τους. Αστυνομικοί, δικαστές, δικηγόροι και πάνω από όλα οι προστάτες πολιτικοί.
Αναφορές για επίορκους δικαστές προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έμπαιναν στο αρχείο. Τα αιτήματα για αποστολή ειδικού Επιθεωρητή από τον Άρειο Πάγο στα δικαστήρια της Κρήτης, έμεναν αναπάντητα.
Όλα θα ήταν όμορφα και ωραία, αν δεν συνέβαινε το αιματηρό περιστατικό με την επίθεση και τον τραυματισμό των ειδικών φρουρών.
Αν κρίνει κανείς από τις υποκριτικές δηλώσεις τις δικαστικής ηγεσίας και των δικαστικών ενώσεων, μπορεί να συμπεράνει, ότι δεν υπάρχει ειλικρινής πρόθεση αποκάλυψης του παραδικαστικού κυκλώματος που παρείχε «ασυλία» στους μαφιόζους.
Στις περιοχές όπου υπάρχουν και λειτουργούν μαφιόζικα κυκλώματα και ανθεί το έγκλημα, έντιμοι δικαστές δεν μακροημερεύουν. Το κύκλωμα στέλνει δικούς του. Ακόμη και σε σπάνιες περιπτώσεις που θα βρεθεί και κάποιος έντιμος, δεν μακροημερεύει. Του κάνουν τη ζωή δύσκολη και ζητάει να φύγει.
Μια και το θέμα των μαφιόζικων κυκλωμάτων ήρθε στην επικαιρότητα με την περίπτωση των Ζωνιανών θα πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους.
Το καλοκαίρι του 2005 δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα της Φρανκφούρτης Frankfurter Rundschau, εκτενές ρεπορτάζ για την δράση της μαφίας του Μυλοποτάμου (πατήστε εδώ).
Πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης τότε, ήταν οι κρητικοί Γεώργιος Βουλγαράκης υπουργός και Μαρκογιαννάκης υφυπουργός. Τι έκαναν;
Για τον Μαρκογιαννάκη εγείρεται μέγα πολιτικό και ηθικό θέμα.
Έχει διατελέσει Εισαγγελέας, παραιτήθηκε και πολιτεύθηκε. Άσκησε επί χρόνια δικηγορία στα Χανιά, μέχρι και το 2002 που ίσχυσε το επαγγελματικό ασυμβίβαστο για τους βουλευτές, υπερασπιζόμενος τους παράνομους της περιοχής.
- Το 1990 στο Τελωνείο της Πάτρας πιάστηκε νταλίκα με προορισμό την Κρήτη που μετέφερε όπλα. Στην απολογία του οδηγού παρίστατο ως υπερασπιστής δικηγόρος ο βουλευτής και τέως Εισαγγελέας κ. Χρ. Μαρκογιαννάκης.
- Μερικά χρόνια αργότερα στο ίδιο επίσης Τελωνείο πιάστηκε άλλη νταλίκα με προορισμό την Κρήτη που μετέφερε σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων. Νομικός παραστάτης και πάλι ο κ. Μαρκογιαννάκης.
Είναι προφανές, ότι ως υφυπουργός Δημόσιας Τάξης παρέβη το καθήκον του, αφού ενώ γνώριζε για τη δράση της μαφίας, δεν έκανε τίποτα. Προφανώς καλυπτόταν πίσω από το δικηγορικό επαγγελματικό απόρρητο.
Αν η ηγεσία του Αρείου Πάγου προτίθεται πραγματικά να ερευνήσει σε βάθος τη συμμετοχή των Δικαστών και Εισαγγελέων που έχουν υπηρετήσει την τελευταία τριακονταετία στην Κρήτη, να δημοσιοποιήσει τα περιουσιακά τους στοιχεία και να διατάξει το άνοιγμα των τραπεζικών τους λογαριασμών και των θυρίδων τους στις τράπεζες.
Πώς εξηγείται, εισαγγελικός λειτουργός, όχι κρητικής καταγωγής και χωρίς οποιαδήποτε σχέση με την Κρήτη, που αρχές της δεκαετίας 1990 υπηρέτησε ως αντεισαγγελέας Πρωτοδικών στα Χανιά να έχει αποκτήσει εκεί σπίτι, αν και το διάστημα της εκεί θητείας του ήταν σύντομο;
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί, επίορκοι δικαστές και πολιτικοί παράγοντες, προστάτευαν και διευκόλυναν τους μαφιόζους.
Όλοι γνώριζαν, μα κανένας δεν μιλούσε. Ο τρόμος έκλεινε τα στόματα. Κάποιοι που βρήκαν τη δύναμη να κάνουν καταγγελίες στις αρχές, δοκίμασαν την οργή των μαφιόζων. Αντί οι αρχές να ερευνήσουν και να προωθήσουν τις καταγγελίες τους, ενημέρωναν τους μαφιόζους.
Το σύστημα δούλευε καλά. Υπερβολικά πολλά τα μαύρα χρήματα και όλοι είχαν το μερτικό τους. Αστυνομικοί, δικαστές, δικηγόροι και πάνω από όλα οι προστάτες πολιτικοί.
Αναφορές για επίορκους δικαστές προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έμπαιναν στο αρχείο. Τα αιτήματα για αποστολή ειδικού Επιθεωρητή από τον Άρειο Πάγο στα δικαστήρια της Κρήτης, έμεναν αναπάντητα.
Όλα θα ήταν όμορφα και ωραία, αν δεν συνέβαινε το αιματηρό περιστατικό με την επίθεση και τον τραυματισμό των ειδικών φρουρών.
Αν κρίνει κανείς από τις υποκριτικές δηλώσεις τις δικαστικής ηγεσίας και των δικαστικών ενώσεων, μπορεί να συμπεράνει, ότι δεν υπάρχει ειλικρινής πρόθεση αποκάλυψης του παραδικαστικού κυκλώματος που παρείχε «ασυλία» στους μαφιόζους.
Στις περιοχές όπου υπάρχουν και λειτουργούν μαφιόζικα κυκλώματα και ανθεί το έγκλημα, έντιμοι δικαστές δεν μακροημερεύουν. Το κύκλωμα στέλνει δικούς του. Ακόμη και σε σπάνιες περιπτώσεις που θα βρεθεί και κάποιος έντιμος, δεν μακροημερεύει. Του κάνουν τη ζωή δύσκολη και ζητάει να φύγει.
Μια και το θέμα των μαφιόζικων κυκλωμάτων ήρθε στην επικαιρότητα με την περίπτωση των Ζωνιανών θα πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους.
Το καλοκαίρι του 2005 δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα της Φρανκφούρτης Frankfurter Rundschau, εκτενές ρεπορτάζ για την δράση της μαφίας του Μυλοποτάμου (πατήστε εδώ).
Πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης τότε, ήταν οι κρητικοί Γεώργιος Βουλγαράκης υπουργός και Μαρκογιαννάκης υφυπουργός. Τι έκαναν;
Για τον Μαρκογιαννάκη εγείρεται μέγα πολιτικό και ηθικό θέμα.
Έχει διατελέσει Εισαγγελέας, παραιτήθηκε και πολιτεύθηκε. Άσκησε επί χρόνια δικηγορία στα Χανιά, μέχρι και το 2002 που ίσχυσε το επαγγελματικό ασυμβίβαστο για τους βουλευτές, υπερασπιζόμενος τους παράνομους της περιοχής.
- Το 1990 στο Τελωνείο της Πάτρας πιάστηκε νταλίκα με προορισμό την Κρήτη που μετέφερε όπλα. Στην απολογία του οδηγού παρίστατο ως υπερασπιστής δικηγόρος ο βουλευτής και τέως Εισαγγελέας κ. Χρ. Μαρκογιαννάκης.
- Μερικά χρόνια αργότερα στο ίδιο επίσης Τελωνείο πιάστηκε άλλη νταλίκα με προορισμό την Κρήτη που μετέφερε σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων. Νομικός παραστάτης και πάλι ο κ. Μαρκογιαννάκης.
Είναι προφανές, ότι ως υφυπουργός Δημόσιας Τάξης παρέβη το καθήκον του, αφού ενώ γνώριζε για τη δράση της μαφίας, δεν έκανε τίποτα. Προφανώς καλυπτόταν πίσω από το δικηγορικό επαγγελματικό απόρρητο.
Αν η ηγεσία του Αρείου Πάγου προτίθεται πραγματικά να ερευνήσει σε βάθος τη συμμετοχή των Δικαστών και Εισαγγελέων που έχουν υπηρετήσει την τελευταία τριακονταετία στην Κρήτη, να δημοσιοποιήσει τα περιουσιακά τους στοιχεία και να διατάξει το άνοιγμα των τραπεζικών τους λογαριασμών και των θυρίδων τους στις τράπεζες.
Πώς εξηγείται, εισαγγελικός λειτουργός, όχι κρητικής καταγωγής και χωρίς οποιαδήποτε σχέση με την Κρήτη, που αρχές της δεκαετίας 1990 υπηρέτησε ως αντεισαγγελέας Πρωτοδικών στα Χανιά να έχει αποκτήσει εκεί σπίτι, αν και το διάστημα της εκεί θητείας του ήταν σύντομο;
