Τα ναι μεν αλλά της Αθήνας τροφοδοτούν την δυσπιστία των εταίρων μας

Οι ευρωπαίοι θέλουν να ασκήσουν ακόμη μεγαλύτερη πίεση στην Ελλάδα, γράφει σε άρθρο του το Spiegel Online. Κατ αρχήν ισχύει η προϋπόθεση: καθόλου χρήματα χωρίς ορατή πρόοδο στη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων. «Δεν μπορούμε να συμβιώσουμε με ένα σύστημα, το οποίο μένει μόνο στις υποσχέσεις».
Για την έγκριση του νέου πακέτου βοήθειας οι χώρες της Ευρωζώνης, είχαν θέσει δύο όρους:
1. Όλοι οι έλληνες πολιτικοί ηγέτες θα πρέπει να συμφωνήσουν για τα μέτρα λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις που έχει αποφασίσει η Τρόικα. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να έχουν εξοικονομηθεί 3,3 δις ευρώ. Θα πρέπει να καταργηθούν στο δημόσιο τομέα 15.000 θέσεις εργασίας. Ο ελάχιστος μικτός μηνιαίος μισθός να μειωθεί από 751 ευρώ σε 586. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα να παγώσουν, μέχρις ότου η ανεργία από 19% πέσει στο 10%.
2. Οι ιδιώτες πιστωτές, στους οποίους η Ελλάδα οφείλει 200 δις ευρώ, πρέπει να συμφωνήσουν να παραιτηθούν τουλάχιστον από το 50% των απαιτήσεών τους. Το ποσοστό δημόσιου χρέους της Ελλάδας θα πρέπει μέχρι το 2020 να μειωθεί στο120% του ΑΕΠ.
Και οι δύο αυτές προϋποθέσεις, σύμφωνα με τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης δεν έχουν αρκούντως επιτευχθεί. «Λάβαμε υπόψη μας τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών, αλλά η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει ακόμη να εξοικονομήσει ακόμη ένα ποσό ύψους 325 δις ευρώ», είπε ο Juncker. Εξάλλου αναμένεται και η ψήφιση του συνολικού πακέτου μέτρων την Κυριακή από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αλλά και στο θέμα του κουρέματος του χρέους πρέπει να συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Οι διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές έχουν «πρακτικά κλείσει», είπε ο Επίτροπος για Νομισματικές υποθέσεις Olli Rehn. Η αναδιάρθρωση του χρέους όμως καθυστερεί, διότι τα ελληνικά οικονομικά στοιχεία όλο και χειροτερεύουν.