Οι τραπεζίτες απορρίπτουν την κρατική επιτήρηση

Όχι στην κρατική παρέμβαση λένε από το Νταβός οι επικεφαλής μεγάλων τραπεζών από όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο. Οι προτάσεις του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για κρατική επιτήρηση και διαχωρισμό της κερδοφόρου επενδυτικής τραπεζικής από τις υπόλοιπες τραπεζικές δραστηριότητες τους ανησυχεί ιδιαίτερα. Γνωρίζουν άλλωστε ότι στη σημερινή συγκυρία η κοινή γνώμη θέλει την παρέμβαση του κράτους και δεν πείθεται με ευχολόγια.
Ο επικεφαλής της Deutsche Bank, Joseph Ackermann, δίνει το σύνθημα. «Δεν νομίζουμε ότι είναι σοφό να προτείνουμε συνεχώς νέες ρυθμίσεις, νέους φόρους, νέες παρεμβάσεις, γιατί αυτό επιτείνει το αίσθημα ανασφάλειας και δυσχεραίνει τη σταθεροποίηση του χρηματοοικονομικού κλάδου…» λέει ο γνωστός τραπεζίτης.

Ωστόσο γνωρίζει ότι εν μέσω κρίσης οι τράπεζες δεν μπορούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα. Προσπαθεί λοιπόν να κάνει κάποιες ελάσσονες παραχωρήσεις στους πολιτικούς, ώστε να αποφύγει τα χειρότερα…
«Τόσο οι τράπεζες όσο και οι πολιτικοί συμφωνούμε ότι χρειάζονται μέτρα, ξεκινώντας με ένα εγγυητικό κεφάλαιο για τις τράπεζες, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον είμαστε διατεθειμένοι να διαπραγματευθούμε και πάλι για τους μισθούς των μάνατζερ. Βέβαια έχουμε ήδη αλλάξει το σύστημα αμοιβών, αλλά όχι και το ανώτατο όριο…» δηλώνει ο Γιόζεφ Άκερμαν.

Στην πραγματικότητα το μέτωπο των τραπεζών δεν είναι ενιαίο. Οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία τα μέτρα Ομπάμα, ενώ ορισμένα ευρωπαϊκά πιστωτικά ιδρύματα φαίνεται να αποδέχονται παρόμοιες ρυθμίσεις.
Αρκεί όμως να χαράξει η κάθε κυβέρνηση δική της πολιτική; Ή μήπως χρειάζεται διεθνής συντονισμός; Ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς έχει σαφή άποψη. «Μία παγκόσμια συμφωνία θα ήταν καλύτερη, αλλά εγώ ανησυχώ για το εξής: οι Αμερικανοί θα πούνε εντάξει, ας αρχίσουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι, οι Ευρωπαίοι θα λένε όχι, ας αρχίσουν οι Αμερικανοί. Ό,τι καλύτερο για τις τράπεζες. Ξέρουν ότι οι πολιτικοί δεν θα συμφωνήσουν, άρα δεν υπάρχει ρύθμιση, άρα παραμένουμε στο εθνικό επίπεδο και η κάθε χώρα θα έχει την ευθύνη για τους πολίτες της και για την οικονομία της…», υποστηρίζει ο Αμερικανός οικονομολόγος.

Ωστόσο ο προβληματισμός για τις τράπεζες δεν είναι παρά ένα μικρό μέρος μίας ευρύτερης συζήτησης για τις δομές της διεθνούς οικονομίας. Ή του αποκαλούμενου «καπιταλισμού» - ιδεολογικά φορτισμένη λέξη, την οποία οι περισσότεροι αποφεύγουν στο Νταβός. Εκτός φυσικά από τον Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος προκάλεσε αίσθηση με την ομιλία του στο «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ»:
«Το θέμα δεν είναι να καταργήσουμε τον καπιταλισμό, αλλά πρέπει να αποφασίσουμε τί καπιταλισμό θέλουμε. Αυτό που ζούμε είναι ένας εκφυλισμός του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός βασίζεται σε αξίες, αλλά ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός είναι ένας εκφυλισμός, που έχει ποδοπατήσει τις πραγματικές αξίες του καπιταλισμού…»
Πηγή: DW