Μαθήματα συνεπούς ιδεολογίας…και άλλα τινά!
Μια ιστορική αναδρομή θα ήταν πολύ χρήσιμη και στον πρωθυπουργό, να μαθαίνει ως νεώτερος γεγονότα και καταστάσεις που δεν έζησε.
Νοέμβριος 1968
Προφανώς το όνομα Λιαπής να μην λέει τίποτα στον κ. Καραμανλή. Ο Εισαγγελέας της τακτικής Δικαιοσύνης Ιωάννης Λιαπής κ. πρωθυπουργέ, υπηρέτησε με υπέρμετρο ζήλο τη δικτατορία ως Βασιλικός Επίτροπος στο έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας. Ήταν αυτός που δίκασε τον Παναγούλη και τους συντρόφους του, τον Μαγκάκη τον Φίλια, τον Κωνσταντόπουλο και τα άλλα μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας, ως και εκατοντάδες άλλους αντιστασιακούς. Ο αντίστοιχος Λιαπής στο έκτακτο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης κ. πρωθυπουργέ, ήταν ο σημερινός Γ.Γ. Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Αθανάσιος Ανδρεουλάκος, ο οποίος ως Βασιλικός Επίτροπος, έστειλε με βαριές ποινές τον Παύλο Ζάννα τον Στέλιο Νέστωρα και δεκάδες άλλους αντιπάλους του καθεστώτος στα κάτεργα της Χούντας.
Χαρακτηριστική του αντιδημοκρατικού πάθους του νυν Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Ελλάδας, είναι η αγόρευσή του σε Παπαδοπούλεια γλώσσα, ως Βασιλικού Επιτρόπου στη δίκη της Δημοκρατικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη το Νοέμβριο 1968, της οποίας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα:
«….Αι ενέργειαι των κατηγορουμένων δεν ήσαν εθνικαί, τα κίνητρά των δεν ήσαν ιδεολογικά, αλλά πολιτικά. Το πολιτικόν πάθος των υπήρξε τοιούτον, ώστε απεφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την βίαν, δια να ανατρέψουν την κυβέρνησιν. Συνεπής ιδεολόγος είναι εκείνος, ο οποίος στηρίζεται εις τας ιδίας αυτού δυνάμεις και αποκλείει την συνεργασίαν με άλλας μη εχούσας τας αυτάς αρχάς οργανώσεις. Τοιαύτην ιδεολογικήν συνέπειαν δεν επέδειξαν οι κατηγορούμενοι. Δεν εσκέφθησαν εθνικά διότι η πρόθεσίς των να ανατρέψουν την κυβέρνησιν θα εθυσίαζεν εις τον βωμόν των πολιτικών των επιδιώξεων την γαλήνην, την ησυχίαν και την ασφάλειαν των Ελλήνων. Έθεσαν ιδιοτελή πολιτικά κίνητρα εις την δράσιν των».
Νοέμβριος 1968
Προφανώς το όνομα Λιαπής να μην λέει τίποτα στον κ. Καραμανλή. Ο Εισαγγελέας της τακτικής Δικαιοσύνης Ιωάννης Λιαπής κ. πρωθυπουργέ, υπηρέτησε με υπέρμετρο ζήλο τη δικτατορία ως Βασιλικός Επίτροπος στο έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας. Ήταν αυτός που δίκασε τον Παναγούλη και τους συντρόφους του, τον Μαγκάκη τον Φίλια, τον Κωνσταντόπουλο και τα άλλα μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας, ως και εκατοντάδες άλλους αντιστασιακούς. Ο αντίστοιχος Λιαπής στο έκτακτο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης κ. πρωθυπουργέ, ήταν ο σημερινός Γ.Γ. Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Αθανάσιος Ανδρεουλάκος, ο οποίος ως Βασιλικός Επίτροπος, έστειλε με βαριές ποινές τον Παύλο Ζάννα τον Στέλιο Νέστωρα και δεκάδες άλλους αντιπάλους του καθεστώτος στα κάτεργα της Χούντας.
Χαρακτηριστική του αντιδημοκρατικού πάθους του νυν Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Ελλάδας, είναι η αγόρευσή του σε Παπαδοπούλεια γλώσσα, ως Βασιλικού Επιτρόπου στη δίκη της Δημοκρατικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη το Νοέμβριο 1968, της οποίας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα:
«….Αι ενέργειαι των κατηγορουμένων δεν ήσαν εθνικαί, τα κίνητρά των δεν ήσαν ιδεολογικά, αλλά πολιτικά. Το πολιτικόν πάθος των υπήρξε τοιούτον, ώστε απεφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την βίαν, δια να ανατρέψουν την κυβέρνησιν. Συνεπής ιδεολόγος είναι εκείνος, ο οποίος στηρίζεται εις τας ιδίας αυτού δυνάμεις και αποκλείει την συνεργασίαν με άλλας μη εχούσας τας αυτάς αρχάς οργανώσεις. Τοιαύτην ιδεολογικήν συνέπειαν δεν επέδειξαν οι κατηγορούμενοι. Δεν εσκέφθησαν εθνικά διότι η πρόθεσίς των να ανατρέψουν την κυβέρνησιν θα εθυσίαζεν εις τον βωμόν των πολιτικών των επιδιώξεων την γαλήνην, την ησυχίαν και την ασφάλειαν των Ελλήνων. Έθεσαν ιδιοτελή πολιτικά κίνητρα εις την δράσιν των».
