Η «κηδεμόνευση» της Δικαιοσύνης
Σε εκφοβισμό και τη φίμωση, όσων δικαστών ακόμη έχουν το κουράγιο και με παρρησία εκφράζουν τη γνώμη τους για όσα συμβαίνουν στο χώρο της Δικαιοσύνης, στοχεύει η άσκηση πειθαρχικής δίωξης εναντίον των τριών μελών της Ε.Δ.Ε που είχαν ζητήσει τον ποινικό έλεγχο του ανεκδιήγητου πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Κεδίκογλου.
Είναι σαφές, ότι με την ενέργεια αυτή εκπέμπεται μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου βρίσκεται στο απυρόβλητο και υπεράνω κριτικής.
Είναι γνωστό ότι κριτήριο τα τελευταία χρόνια, να γίνει ένας πρόεδρος ή εισαγγελέας εφετών αρεοπαγίτης ή αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, πρέπει να είναι της αποδοχής και της εγκρίσεως «παραδικαστικής χούντας». Πρόκειται για συνταξιούχους ανώτατους δικαστές, οι οποίοι εξακολουθούν ακόμη να επηρεάζουν την επαγγελματική εξέλιξη των δικαστών όλων των βαθμίδων. Δεν μένουν μόνο στην κηδεμονία δικαστών αλλά κανονίζουν, πάντα με το αζημίωτο, και για την έκβαση σοβαρών δικαστικών υποθέσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν τους ζητείται να αποδείξουν τις οικονομικές τους πηγές, επικαλούνται τα προσωπικά δεδομένα. Οι παρεμβάσεις τους είναι απροκάλυπτες και προκαλούν την οργή και την αγανάκτηση των έντιμων δικαστών.
Με τα μέτρα εκφοβισμού προσπαθούν να υποτάξουν τους θαρραλέους δικαστές ώστε να τους καταστήσουν υποχείριά τους ή να τους εξαναγκάσουν σε παραίτηση. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα το επιτυγχάνουν.
Αντίθετα οι ευνοούμενοι ανέρχονται ραγδαία στη ιεραρχία και εκμεταλλευόμενοι το λειτούργημά τους σχηματίζουν περιουσίες που δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εφέτη με εξάδελφο αρεοπαγίτη, εναντίον του οποίου αν και εδώ και ένα χρόνο έχει γίνει καταγγελία για παράνομο πλουτισμό, δεν έχει κινηθεί ακόμη καμία διαδικασία.
Είναι σαφές, ότι με την ενέργεια αυτή εκπέμπεται μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου βρίσκεται στο απυρόβλητο και υπεράνω κριτικής.
Είναι γνωστό ότι κριτήριο τα τελευταία χρόνια, να γίνει ένας πρόεδρος ή εισαγγελέας εφετών αρεοπαγίτης ή αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, πρέπει να είναι της αποδοχής και της εγκρίσεως «παραδικαστικής χούντας». Πρόκειται για συνταξιούχους ανώτατους δικαστές, οι οποίοι εξακολουθούν ακόμη να επηρεάζουν την επαγγελματική εξέλιξη των δικαστών όλων των βαθμίδων. Δεν μένουν μόνο στην κηδεμονία δικαστών αλλά κανονίζουν, πάντα με το αζημίωτο, και για την έκβαση σοβαρών δικαστικών υποθέσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν τους ζητείται να αποδείξουν τις οικονομικές τους πηγές, επικαλούνται τα προσωπικά δεδομένα. Οι παρεμβάσεις τους είναι απροκάλυπτες και προκαλούν την οργή και την αγανάκτηση των έντιμων δικαστών.
Με τα μέτρα εκφοβισμού προσπαθούν να υποτάξουν τους θαρραλέους δικαστές ώστε να τους καταστήσουν υποχείριά τους ή να τους εξαναγκάσουν σε παραίτηση. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα το επιτυγχάνουν.
Αντίθετα οι ευνοούμενοι ανέρχονται ραγδαία στη ιεραρχία και εκμεταλλευόμενοι το λειτούργημά τους σχηματίζουν περιουσίες που δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εφέτη με εξάδελφο αρεοπαγίτη, εναντίον του οποίου αν και εδώ και ένα χρόνο έχει γίνει καταγγελία για παράνομο πλουτισμό, δεν έχει κινηθεί ακόμη καμία διαδικασία.
