Αρπαγή δημόσιας περιουσίας με δικαστικές αποφάσεις...!
Ιδιωτικά συμφέροντα και άλλα αρπακτικά, καταπατούν και στη συνέχεια νομιμοποιούν δημόσια περιουσία, με την ανοχή, ακόμη και με τη συνέργεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις, που το δημόσιο κερδίζει σε αντιδικίες με ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα.
Αλλά και στις περιπτώσεις, που το δημόσιο, παρίσταται, ως πολιτικώς ενάγων, εκπροσωπούμενο, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, η υπεράσπιση των συμφερόντων του είναι συνήθως χλιαρή έως ανύπαρκτη.
Συνήθως αυτοί που διεκδικούν δημόσια περιουσία, το έχουν σκεφτεί πολύ καλά πριν το επιχειρήσουν. Έχουν βρεί τις άκρες τους και έχουν καθοδηγηθεί. Διαθέτουν ισχυρούς προστάτες, λαδώνουν δικαστές και εξαγοράζουν την αδιάφορη στάση των δήθεν υπερασπιστών του δημοσίου συμφέροντος.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που τυγχάνει να δικάζουν συνθέσεις έντιμων δικαστών και οι αποφάσεις είναι υπέρ του δημοσίου, οι νομικοί του παραστάτες, αδιαφορούν για την εφαρμογή τους.
Συνήθως, καταγγελίες για καταπάτηση δημόσιας περιουσίας ή αρπαγή δημόσιου χρήματος, γίνονται, από το υπό εξαφάνιση είδος, των υπεύθυνων πολιτών και έντιμων δημόσιων υπαλλήλων. Κατά κανόνα όμως αυτού του είδους οι καταγγελίες, μένουν αστήρικτες ενώπιον των δικαστηρίων, αφού σχνά οι καταγγέλλοντες δεν κλητεύονται να καταθέσουν, διότι σύμφωνα με τον νόμο, που λειτουργεί υπέρ των αρπακτικών, «δεν έχουν έννομο συμφέρον».
Ο νόμος στερεί στον φορολογούμενο πολίτη, την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας, της περιουσίας του.
Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις, που το δημόσιο κερδίζει σε αντιδικίες με ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα.
Αλλά και στις περιπτώσεις, που το δημόσιο, παρίσταται, ως πολιτικώς ενάγων, εκπροσωπούμενο, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, η υπεράσπιση των συμφερόντων του είναι συνήθως χλιαρή έως ανύπαρκτη.
Συνήθως αυτοί που διεκδικούν δημόσια περιουσία, το έχουν σκεφτεί πολύ καλά πριν το επιχειρήσουν. Έχουν βρεί τις άκρες τους και έχουν καθοδηγηθεί. Διαθέτουν ισχυρούς προστάτες, λαδώνουν δικαστές και εξαγοράζουν την αδιάφορη στάση των δήθεν υπερασπιστών του δημοσίου συμφέροντος.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που τυγχάνει να δικάζουν συνθέσεις έντιμων δικαστών και οι αποφάσεις είναι υπέρ του δημοσίου, οι νομικοί του παραστάτες, αδιαφορούν για την εφαρμογή τους.
Συνήθως, καταγγελίες για καταπάτηση δημόσιας περιουσίας ή αρπαγή δημόσιου χρήματος, γίνονται, από το υπό εξαφάνιση είδος, των υπεύθυνων πολιτών και έντιμων δημόσιων υπαλλήλων. Κατά κανόνα όμως αυτού του είδους οι καταγγελίες, μένουν αστήρικτες ενώπιον των δικαστηρίων, αφού σχνά οι καταγγέλλοντες δεν κλητεύονται να καταθέσουν, διότι σύμφωνα με τον νόμο, που λειτουργεί υπέρ των αρπακτικών, «δεν έχουν έννομο συμφέρον».
Ο νόμος στερεί στον φορολογούμενο πολίτη, την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας, της περιουσίας του.
