Αλαζονική η συμπεριφορά Βενιζέλου
Αγαπητό Κεντρί! Αυτό που το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου με εξέπληξε, δεν ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο άλλωστε δεν ανέμενα διαφορετικό, όσο ο τρόπος και η σπουδή του κ. Βενιζέλου, να θέσει θέμα ηγεσίας και να εμφανισθεί ντε φάκτο ως ο νέος ηγέτης του κινήματος.
Η εντύπωση που είχα για τον κ. Βενιζέλο ήταν ότι επρόκειτο για ένα χαρισματικό στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πολύ έξυπνο, εύστροφο άριστο χειριστή του λόγου, αλλά όχι ιδιαίτερα επιτυχημένο στα υπουργεία όπου θήτευσε.
Από την πρώτη του δήλωση, δευτερόλεπτα πριν ακόμη μεταδοθούν από τα κανάλια τα exit poll, άφηνε να διαφανεί ότι το αποτέλεσμα ήταν αυτό που προσδοκούσε και δεν κρατιόταν. Βιαζόταν να δηλώσει προς κάθε κατεύθυνση, πως είχε σημάνει η δική του ώρα. Η δε αυτοπεποίθησή του («… ως μελλοντικός ηγέτης ολόκληρης της παράταξης») παρέπεμπε, χωρίς άλλο, σε τέλεια σχεδιασμένη και απόλυτα επιτυχημένη επιχείρηση που έφερε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Αυτό τείνει να επιβεβαιώσει η, κατά τρόπο προκλητικό, παρέμβαση στις εσωκομματικές εξελίξεις μιας μεγάλης πολιτικής παράταξης, συγκεκριμένων ΜΜΕ και των συμφερόντων που αυτά εκφράζουν.
Μέθοδοι και πρακτικές αυτού του είδους, παραπέμπουν σε άλλες εποχές και προκαλούν τη νοημοσύνη και τα δημοκρατικά αισθήματα των πολιτών.
Ως δημοκρατικός πολίτης, εξοργίζομαι και στη σκέψη, ότι εξωθεσμικοί παράγοντες, μπορούν να ορίζουν τις ηγεσίες των κομμάτων και να τα χειραγωγούν.
Ως ψυχίατρος και ψυχαναλυτής όμως, δεν μπορώ να προσπεράσω το φαινόμενο Βενιζέλος. Οι αντιδράσεις του αυτές τις ημέρες, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, ότι πρόκειται για πρόσωπο αλαζονικό με υπερβολική και περιφρονητική προς τους άλλους έπαρση. Ένα πρόσωπο με χαρακτηριστικό γνώρισμα τη μεγαλομανία ως ναρκισσιστική οίηση. Δε σας κρύβω δε, ότι στο ψυχιατρικό συνέδριο που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη και στο οποίο συμμετέχω, η περίπτωση Βενιζέλου αποτέλεσε αντικείμενο ευρύτατης συζήτησης στο περιθώριο του συνεδρίου. Σας βεβαιώνω δε, ότι δεν υπήρξε μεταξύ μας διαφορετική άποψη.
Με εκτίμηση
Ένας Ψυχίατρος