Ο σκύλος, η πίττα και ο κ. Χατζηγάκης!
Με ναι μεν αλλά και ευχολόγια απαντά ο υπουργός Δικαιοσύνης στο μείζον για τη δικαιοσύνη θέμα της δίωξης τους προέδρου της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας κ. Σωτήρη Μπάγια.
Αλήθεια! Τι εννοεί όταν λέει: «Έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοδοσία του Πειθαρχικού ότι θα χειριστεί την υπόθεση με σύνεση σωφροσύνη και επιείκεια»;
Δηλαδή διαφωνεί με το σύνολο του νομικού κόσμου, που καταδικάζει με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο την παραπομπή Μπάγια στο Πειθαρχικό, ως πράξη κατάφωρα αντισυνταγματική και μέτρο εκφοβισμού των δικαστών.
Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και η άσκηση κριτικής από οιονδήποτε και μάλιστα από ένα εισαγγελέα που είναι και συνδικαλιστής, όχι μόνο είναι επιτρεπτή αλλά και επιβεβλημένη γ΄αυτό και συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Ο κ. Μπάγιας άσκησε συνταγματικό του δικαίωμα και δεν έχει ανάγκη της επιείκειας ούτε του Πειθαρχικού, ούτε του Υπουργού της Δικαιοσύνης. Άλλοι πρέπει να επιζητούν τη δική του επιείκεια.
Ας αφήσει ο κ. Χατζηγάκης την μεσοβέζικη τακτική που θέλει και τον σκύλο χορτάτο και την πίττα αφάγωτη και ας πάρει εδώ και τώρα θέση καθαρή και ξάστερη.
Υπάρχει και το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης και ως νομικός πρέπει να το γνωρίζει, Πόσο μάλλον όταν η δίωξη όχι μόνο προαναγγέλλεται, αλλά και προεξοφλείται.
Ο κ. υπουργός γνωρίζει ποιος παρανομεί και είναι στην αρμοδιότητά του ως πολιτικού επότεύοντος την δικαιοσύνη να εγκαλέσει τον παρανομήσαντα.
Δικαιοσύνη κ. υπουργέ της κυβερνητικής δικαιοσύνης!
Αλήθεια! Τι εννοεί όταν λέει: «Έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοδοσία του Πειθαρχικού ότι θα χειριστεί την υπόθεση με σύνεση σωφροσύνη και επιείκεια»;
Δηλαδή διαφωνεί με το σύνολο του νομικού κόσμου, που καταδικάζει με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο την παραπομπή Μπάγια στο Πειθαρχικό, ως πράξη κατάφωρα αντισυνταγματική και μέτρο εκφοβισμού των δικαστών.
Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και η άσκηση κριτικής από οιονδήποτε και μάλιστα από ένα εισαγγελέα που είναι και συνδικαλιστής, όχι μόνο είναι επιτρεπτή αλλά και επιβεβλημένη γ΄αυτό και συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Ο κ. Μπάγιας άσκησε συνταγματικό του δικαίωμα και δεν έχει ανάγκη της επιείκειας ούτε του Πειθαρχικού, ούτε του Υπουργού της Δικαιοσύνης. Άλλοι πρέπει να επιζητούν τη δική του επιείκεια.
Ας αφήσει ο κ. Χατζηγάκης την μεσοβέζικη τακτική που θέλει και τον σκύλο χορτάτο και την πίττα αφάγωτη και ας πάρει εδώ και τώρα θέση καθαρή και ξάστερη.
Υπάρχει και το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης και ως νομικός πρέπει να το γνωρίζει, Πόσο μάλλον όταν η δίωξη όχι μόνο προαναγγέλλεται, αλλά και προεξοφλείται.
Ο κ. υπουργός γνωρίζει ποιος παρανομεί και είναι στην αρμοδιότητά του ως πολιτικού επότεύοντος την δικαιοσύνη να εγκαλέσει τον παρανομήσαντα.
Δικαιοσύνη κ. υπουργέ της κυβερνητικής δικαιοσύνης!